Giriş: Bugün Türkiye’de tarımsal işgücü politikasının, birbiriyle çelişkili görünen iki hedef üzerinde şekillendiği görülmektedir: gelişmiş ülkelerdeki gibi tarımda çalışan işgücü oranının azaltılması, genç ve nitelikli işgücünün kırsal kesimde tutulması… Bu iki yönlü çaba, işgücünün niteliğine uygun yerde ve etkin biçimde değerlendirilmesi hedefinde bütünleşmektedir. İşgücü konusunda alan bazında işgücü yapısına ilişkin özele indirgenmiş çalışmalar, mevcut durumu tanımlamak açısından önem taşımaktadır. Amaç: Bu araştırmada, kırsal alandaki ailelerde mevcut işgücünün tarımsal faaliyetlerle ne ölçüde uyumlu olduğu ortaya konmaya, katılımcıların bulundukları yerleşim yeri dışında tarım dışı işlerde çalışma ve aile fertlerinin işgücüne katılma eğilimleri belirlenmeye çalışılmıştır. Kapsam: Şanlıurfa Eyyübiye İlçesi araştırma alanını, bu alanda yaşayan aileler de araştırma konusu hedef kitleyi oluşturmaktadır. Sınırlılıklar: Mali ve zaman sınırlılıkları nedeniyle ailelerin tamamı ile görüşülmesi mümkün olmadığı için, örnekleme çalışmasıyla görüşülecek aile sayısı sınırlandırılmıştır. Örnekleme çalışması sonrasında ana popülasyondan 112 aile ile anket yapılmasına karar verilmiştir. Yöntem: Çalışmanın ana materyalini Şanlıurfa ili Eyyubiye ilçesine bağlı mahallelerde yapılan anketlerden elde edilen veriler oluşturmaktadır. Anket çalışmasından elde edilen veriler, tanımlayıcı istatistikler ve yüzde dağılımlarla değerlendirilmiştir. Bulgular: Sonuçlara göre, görüşülen bireylerin %25’i gelirini çok yetersiz bulmaktadır. Ailelerin %48’inde tarımsal faaliyetlerin daha etkin sürdürülmesi için daha fazla işgücüne ihtiyaç duyulmakta, %29’unda ise tarım faaliyetlerinin mevcut durumdakinden daha az işgücüyle yapılabileceği düşünülmektedir. Sonuç: Şanlıurfa İli Eyyübiye ilçesinde gerçekleştirilen bu araştırmaya göre, kırsal alanda tarımsal faaliyetlerde bazı aileler gizli işsizlik, bazı ailelerde bu faaliyet için işgücü yetersizliği sorunu yaşamaktadır.
Anahtar Kelimeler: Tarımsal İşgücü, Kırsal Alan, Kırsal Nüfus, Şanlıurfa
|
