Bu bildirinin amacý aydýnlanma döneminin eþitlik ve özgürlük savunucularýndan birisi olarak dikkat çeken Rousseau’nun kadýna yönelik ayrýmcý düþüncelerini incelemektir. Rousseau eserlerinde tüm haklarla donatýlmýþ özgür “birey” kavramýndan bahsetmekle birlikte kadýný tek ve baðýmsýz bir birey olarak görmemekte, eðitim ortamýnda ve aile içinde kadýnýn ikincil konumunu savunmaktadýr (Çuhadar, 2017). Rousseau için, eðitim devletin önemli bir iþidir ve bütün çocuklar (bütün çocuklardan kasýt sadece erkek çocuklarýdýr) birlikte ve eþit olarak eðitilmelidir (Korkmaz ve Öktem, 2014). Siyasal haklarda, medeni haklarda, özel mülkiyette insanýn eþitliðini ve özgürlüðünü her þeyin üstünde tutan düþünür, bu eþitlikleri ve özgürlükleri dolayýsýyla eþit eðitimi sadece erkeklere uygun görmektedir (Hacýfevzioðlu, 2019). Kadýn eðitimiyle ilgili görüþlerini dile getirdiði Emile adlý eserinde Rousseau (2011) kadýnlarýn nasýl bir eðitim ve terbiye almasý gerektiðinin erkeðe göre belirlenmesinin önemini vurgulamaktadýr. Ona göre kadýnlar doðalarý gereði soyut olaný algýlayamadýklarýnda entelektüel birikime sahip olamamaktadýr. Bu nedenle erkeklerden farklý bir eðitime tabi tutulmalýdýr. Rousseau benzer þekilde aile içerisinde de yetkinin erkeðe verilmesi gerektiðini ileri sürmektedir, çünkü kadýnlar çocuk doðurduðu ve bakýmýný üstlendiði sürelerde etkinlik gösterememektedir. Yapýlan literatür taramasýnda Rousseau’nun kendi savunduðu özgürlük ve eþitlik düþünceleriyle çeliþerek içinde bulunduðu ortaçað döneminin kadýn algýsýný normalleþtirdiði anlaþýlmaktadýr (Çuhadar, 2017). O halde Rousseau’nun týpký ataerkil sistemde olduðu gibi, kadýnlarý ikincil sýnýf insan olarak görüp, onlarý ataerkil iliþkiler çerçevesinde geleneksel cinsiyetçi rollerin içine hapsettiði söylenebilir. ORCID NO: 0000-0001-7570-5361
Anahtar Kelimeler: Rousseau, Kadýn, Ayrýmcýlýk
|
