Engellilik, bireyin sýnýrlý iþlev ve yeteneklere sahip olmasýna neden olur ve bunun sonucunda topluma entegrasyonunu önler. Halen, fiziksel engelli kiþilerin rehabilitasyonu toplumda sadece güncel bir konu deðil ayný zamanda devlet sosyal politikasýnýn öncelikli yönlerinden biridir.
Engellilerin adaptasyonu her zaman var olsa da, bu hareket modern zamanlarda daha da artmýþtýr. Engellilik her zaman en karmaþýk sosyal sorunlardan biri olmasýna raðmen, sosyal hayata uygun ve tam olarak adapte olmalarýný saðlayarak en aza indirilebilir. Geliþmiþ dünya ülkelerinin tecrübesi bunu doðruluyor.
Mevcut baðlamda engellilerin durumunu inceleme ve öðrenme süreci, devletlerin sýnýrlarýný aþarak küresel nitelik kazanmaya baþlamýþtýr.
Tüm toplumu, engellilik konularýnda eðitmek, bu alanda farkýndalýk yaratmak, engellilerin haklarýna ve liyakatlýðýna saygý duymak, engelli kiþilere iliþkin olumsuz toplumsal tutum ve bakýþ açýsýný deðiþtirmek ,kamusal yaþamýn tüm alanlarýnda haklarýný ve yararlarýný artýrmak, onlarý toplumla daha uyumlu hale getirmek için yeni faaliyetlerin yapýlmasý , özellikle de engelli kiþilerin yasal statüsü ile ilgili mevzuatýn iyileþtirilmesi çok önemlidir.
BM, engelliliðin, rehabilitasyon ve sosyal güvenlikle ilgili olmayan, tamamen insan haklarý sorunu olduðunu onaylamýþtýr. Bu haklar , daha fazla geliþme için belirleyici bir faktör haline gelmiþtir.
Engellilerin sosyal koruma ile ilgili daha önce mevcut olan veya bu dönemde yürürlüðe giren mevzuat düzenlemelerinin tanzim ettiði konularýn dairesi yeterince geniþtir. Özürlü kiþilerin konut geçim koþullarýnýn iyileþtirilmesi, bireysel rehabilitasyon, istihdam temini, engelli kiþilerin eðitimi, engelli kiþilere sosyal yardým edilmesi, onlara týbbi hizmet gösterilmesinin etkili þekilde düzenlenmesi her zaman devletin odak olsa da, bu sorunlarýn bir çoðu halen tam þekilde çözülmemiþdir.
Anahtar Kelimeler: Engellilik, Sosyal Güvenlik, Týbbi Hizmet, Rehabilitasyon
|