Araştırmada zihinsel engelli çocuğa sahip babaların yaşadıkları zorluklar ve yasal hakları hakkındaki görüşlerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Nitel araştırma yöntemlerinden görüşme tekniği kullanılmıştır. Çalışma grubunun belirlenmesinde amaçlı örnekleme yöntemlerinden ölçüt örnekleme yöntemi kullanılmıştır (Yıldırım ve Şimşek, 2009). Araştırmaya Ankara ilinin Polatlı İlçesinde en az 6 yıldır evli olup, ilkokul ve üzeri öğrenim durumuna sahip, en az iki çocuğu olup bu çocuklarından biri zihinsel engelli olan ve zihinsel engelli çocuğu özel eğitim kurumuna devam eden ve araştırmaya gönüllü olarak katılan babalar dahil edilmiştir. Ölçütleri sağlayan 17 baba ile görüşme yapılmıştır. Çalışmada babalara ve çocuklarına ilişkin bilgi elde etmek amacıyla “Demografik Bilgi Formu” ve babaların yaşadıkları zorlukları ve yasal hakları hakkındaki görüşlerini belirlemek amacıyla da araştırmacılar tarafından geliştirilen “Görüşme Formu” kullanılmıştır. Veri toplama işlemi tamamlandıktan sonra araştırmacı tarafından tümevarımsal analiz kullanılarak araştırma verilerinin analizi tamamlanmıştır. Bulgular incelendiğinde ailelerin yarısında yaşamlarında herhangi bir değişiklik yaşanmazken diğer yarısında ise yaşamlarında daha çok sosyal yaşantılarının etkilendiği, ailelerin çoğunun herhangi bir yerden destek almadığı, engelli çocuğun bakımını daha çok annelerin üstlendiği, çocuklara verilen desteğin büyük kısmını kişisel bakım ve günlük yaşam alanlarının oluşturduğu sonuçlarına ulaşılmıştır. Aynı zamanda babaların çoğunun engellilere ait olan hakların neler olduğu konusunda bilgi sahibi oldukları, babaların temel sorumluluk ve görevlerinin çocuklarının temel ihtiyaçlarını karşılayabilen ve kendi kendine yetebilen bireyler olmasını sağlamak olduğu, engelli bir çocuğa sahip olma ilgili düşüncelerinin pozitif yönde olduğu, engelli çocuğa sahip babaların hayatlarında zorluklar yaşadıklarını belirttikleri sonuçlarına da ulaşılmıştır.
Anahtar Kelimeler: Özel Eğitim, Çocuk Gelişimi, Gelişim, Hak
|