Sağlıklı olmak tüm boyutları ile insanın iyi oluş halidir. Bu boyutların birindeki aksaklık diğer boyutları da olumsuz etkiler. Uzun yıllar psikoloji insanların gelişmesi için gerekli olan gücü ve kapasiteyi geliştirmesine yardımcı olmaktan ziyade, zihinsel hastalıkların tedavisine odaklanmıştır. Eski paradigma; problemleri azaltma ve hastalıları yok etmek üzerine ilerliyordu (Benson, 1997; Frisch, 2006). Ancak son yıllarda, karşılaşılan hastalıkların azaltılması ya da sorunların ortadan kaldırılmasının, sağlıklı, uyumlu, canlı, barış sever birey veya toplumların oluşması için başlı başına yeterli olmadığı görülmektedir. Serbest zaman faaliyetleri, insan hayatını psikolojik, sosyal, kültürel, ve manevi yönden anlamlı hale getirmesine yardımcı olan etkili faaliyetler olarak görülmektedir (Seligman, 2002a;Vaillant, 2002).Yeni paradigma; bireylerin, kurumların ve toplumların gücünü ve kapasitelerini geliştirerek onların potansiyellerinin ortaya konulmasıyla ilgilenmektedir ve iyiye doğru ilerlemeyi hedeflemektedir (Seligman ve Csikszentmihaliy, 2002). Yani bugünün ifadesi ile önleyici ve etkili uygulamalar içeren sağlık hizmetleri, sağlık programlarının esasını teşkil etmektedir. Bunun içerisinde insanların serbest zaman faaliyetlerinin organizasyonu önemli bir yer teşkil eder. Terapötik Rekreasyon (TR), zorluklara ve sınırlamalara rağmen. bireylerin yaşam anlamını desteklemede önemli pozitif role sahiptir. Pozitif duygu ve hareketlerin oluşturulması için katılımcıların kapasitelerini yükseltip, hayattaki fırsatlar ve mücadeleler konusunda onları cesaretlendirmektir. Bu çerçevede bakılacak olursa; Terapötik faaliyetleri insan kapasitesi, özellikleri, değerleri ve mutluluğunu geliştiren ve etkileyen tüm faaliyetleri içermektedir.Bu çalışmanın amacı rekreatif terapinin amacı gerekliliği uygulama alanları ve bunların bireylerin iyi oluşları üzerine etkilerini araştıran çalışmaları literatür taraması yoluyla incelemektir.
Anahtar Kelimeler: iyi oluş, mutluluk, pozitif psikoloji, terapötik rekreasyon
|
