2019 yılında başlayan ve Dünya Sağlık Örgütü tarafından pandemi olarak ilan edilen COVID-19 salgını, tüm dünyada eğitim sistemini doğrudan etkilemiştir. Türkiye’de de salgın tedbirleri kapsamında 15 Mart 2020 tarihi itibariyle tüm kademelerde yüz yüze eğitime ara verilmiş, eğitim faaliyetlerinin uzaktan yürütülmesi kararlaştırılmıştır. Aniden başlayan uzaktan eğitim süreci öğretmenlerin mesleki deneyimlerinde önemli farklılıklara yol açmıştır. Bu çalışmada okul öncesi öğretmenlerinin bakış açısıyla salgın döneminin, eğitim sürecine ve öğretmenlerin mesleki gelişimine yansımalarının belirlenmesi amaçlanmıştır. Fenomenoloji desenine göre tasarlanan çalışmada belirlenen ölçütler doğrultusunda, yedişer okul öncesi öğretmeninin yer aldığı iki grup oluşturulmuş ve odak grup görüşmeleri gerçekleştirilmiştir. Çalışmada odak grup kapsamına alınacak kişiler için ölçütler; Türkiye’nin farklı bölgelerinde görev yapıyor olmaları ve farklı mesleki kıdeme sahip olmaları şeklinde belirlenmiştir. Veriler araştırmacılar tarafından oluşturulan Kişisel Bilgi Formu ve Yarı Yapılandırılmış Görüşme Formu aracılığıyla toplanmış ve verilerin analizinde içerik analizinden yararlanılmıştır. Araştırma sonucunda öğretmenlerin uzaktan eğitim sürecinde genellikle olumsuz deneyimler yaşadıkları ancak mesleki gelişimlerinin bu süreçten olumlu etkilendiği görülmüştür. Ayrıca öğretmen-aile ilişkileri bu süreçten olumlu etkilenirken, öğretmen-çocuk ilişkileri olumsuz etkilenmiştir. Öğretmenler bu süreçte çeşitli konularda desteğe ihtiyaç duymuşlar ve ihtiyaçlarını çeşitli kaynaklar (örneğin, iletişim uygulamaları, meslektaşlar, sosyal medya araçları) kullanarak gidermeye çalışmışlardır. Buna karşın, süreç boyunca kendilerini yalnız hissettiklerinden olumsuz duygular yaşadıkları ortaya konulmuştur. Bulgular doğrultusunda araştırmacılara ve uygulayıcılara yönelik çeşitli öneriler sunulmuştur.
Anahtar Kelimeler: Okul öncesi öğretmenleri, COVID-19 salgını, uzaktan eğitim, mesleki gelişim, fenomenoloji
|