İnsanlar arası ilişkiye dayalı ve özellikle de iş hayatını fazlaca etkileyebilen bir duygu olarak yalnızlık, bireyin kendisini diğer kişilerden hem fiziksel olarak hem de psikolojik olarak uzaklaşmış ya da uzaklaştırılmış olarak hissetmesi şeklinde genellikle istenmeyen ve hoş olmayan bir tecrübe olarak tanımlanabilir. İnsan gündelik yaşamının önemli bir kısmını çalışarak geçirmektedir. İş ortamı sorumlulukların yerine getirilmesi gereken bir ortam olmanın yanı sıra; kişinin diğer insanlarla iletişim kurduğu, aynı zamanda farklı görüşlere sahip bireylerin bir arada bulunduğu bir ortamdır. Özellikle girdisinin ve çıktısının insan olduğu, insan ilişkilerinin resmi ilişki ve prosedürlerden daha fazla olabilen kurumlar olarak okullarda öğretmenlerin yaşayabileceği yalnızlık duygusu, eğitimsel süreci ve sonucunda öğrenci başarısı gibi ortaya çıkması hedeflenen pek çok çıktıyı olumsuz etkileme potansiyeline sahiptir. Bu araştırmada, öğretmenlerin iş yaşamındaki yalnızlık duyguları bazı değişkenler (medeni durum, çalışılan kurum ve görev yeri) açısından incelenmiştir. Araştırmanın verileri 2020-2021 Eğitim-Öğretim yılında Siirt ili sınırları içinde görev yapan öğretmenler arasından basit tesadüfü örnekleme yoluyla seçilen toplam 287 öğretmen oluşturmaktadır. Araştırmanın verileri UCLA Yalnızlık Ölçeği kullanılmıştır. Araştırma verilerinin normal dağılım varsayımını sağladığı görülmüştür. Güvenirlik analizi sonucunda, ölçeğin güvenilir olduğu tespit edilmiştir. Verilerin analizinde betimsel ve çıkarımsal istatistiki yöntemlerden (bağımsız örneklemler t testi ve tek yönlü varyans analizi) yararlanılmıştır. Araştırma sonucunda öğretmenlerin yalnızlık duygusunun orta düzeyin altında olduğu medeni durum, çalışılan kurum ve görev yeri değişkenlerine göre öğretmenlerin yalnızlıklarının anlamlı bir farklılık gösterdiği belirlenmiştir. (Bu çalışma birinci sırada yer alan yazarın yüksek lisans tezinden üretilmiştir. ORCID ID: 0000-0001-7754-2199)
Anahtar Kelimeler: Öğretmen, Yalnızlık, İş Yerinde Yalnızlık
|
