ortaya konması ve bu engellerin hak temelli yaklaşım açısından ele alınması gerekliliğinin vurgulanmasıdır. Kadınlar, özellikle de ataerkil toplum yapısı nedeniyle çalışma yaşamında yer alma konusunda güçlüklerle karşı karşıya kalmaktadırlar. Bu açıdan bakıldığında, kadınların aile özellikleri, sosyal çevre özellikleri, kültürel geçmişleri gibi konuların göz önünde bulundurulmasının gerekliliği açıkça görülmektedir. Toplumsal cinsiyet rolleri açısından bakıldığında, erkek egemen toplumlarda kadınların esas sorumluluklarının evin ve çocukların bakımı olduğuna, istihdama katılmaları sonucu ise bu esas sorumluluklarını aksatmış olacaklarına, yalnızca çok zorunlu durumlarda evin maddi geçimine katkıda bulunma zorunluluğunun olması durumlarında çalışabileceklerine dair görüşlerin yaygın olduğunu görmek mümkündür. Yani kadınların kendilerini gerçekleştirmek, gelişmek, kendi ayakları üzerinde durabilmek, sosyalleşmek, öğrenmek ve öğretmek gibi amaçlarla çalışabileceklerine ve çalışmak isteyebileceklerine dair görüşler ne yazık ki oldukça geri planda kalmaktadır. Dolayısıyla, kadınların istihdama katılım hakkının önündeki en büyük engelin erkek hegemonyası olduğunu söylemek uygun olacaktır. Bu durum ise, kadınların en temel haklarından biri olan istihdama katılım hakkının ihlal edilmesi anlamına gelmektedir ve hak temelli yaklaşım ile tamamen çelişmektedir. Bunun yanında, ana akım medya da bu hak ihlallerinin pekişmesi yönünde bir içerik taşımaktadır. Söz edilen tüm bu nedenlerden dolayı, bu çalışmada kadınların istihdama katılım konusunda yaşadıkları hak ihlallerinin ve bu ihlallerin nedenlerinin tartışılmasına önem verilmiştir. Bunun için ise yöntem olarak çalışmanın derleme bir çalışma olmasının uygun olacağına karar verilmiş olup, literatürde konuya ilişkin olarak yer alan kuramsal bilgilerin ve bazı araştırma sonuçlarının sunulması amaçlanmıştır.
Anahtar Kelimeler: Kadınların istihdama katılım hakkı, hak temelli yaklaşım, toplumsal cinsiyet rolleri, çalışma yaşamı.
|
