Oyun kuramı, verilen kararlara ilişkin sonuçların başkalarının kararlarına bağlı olduğu durumları inceleyen bir yaklaşımdır. 1928 yılında minimax teoreminin kanıtlanmasıyla özgün bir alan olarak kabul edilmiştir. Minimax yaklaşımıyla oluşturulmuş Nash dengesi oyun teorisindeki en popüler çözüm yöntemidir. Ancak oyun kuramı gelişimini sürdürürken Nash dengesinin rakibin mantığını hesaba almayışı tartışmalara konu olmuştur. Çünkü “mantık” oyunların temel faktörüdür. Buradan hareketle, mantık kavramının merkeze alındığı “epistemik oyun kuramı” adı altında modern bir alt dal oluşmuştur. Epistemik oyun kuramı, oyuncuların birbirleri hakkında yürüttüğü mantığın ve birbirlerinin mantığı hakkında yürüttükleri mantığın oyunu nasıl etkilediğini anlamaktadır. Bu çalışmanın amacı, Christian W. Bach ve Andres Perea’nın 2014 yılında tanıttığı epistemik yaklaşıma sahip “faydayla orantılı inançlar” kavramıyla oluşturulmuş çözüm yönteminin gerçek hayat oyuncularının kararlarına klasik çözüm yöntemlerinden daha yakın olduğunu göstermektir. Gerçek hayat oyuncularının kararlarının incelenebilmesi için gerçekleştirilen deneyde 19 kişiye “ortalamanın ¾’ünü bulma” oyunu oynatılmıştır. Oyunda yer alan faydaların denekler açısından önem arz edebilmesi için maddi teşvik kullanılmıştır. Faydayla orantılı inançlara ortak inanca sahip oyuncuların rasyonel seçeneklerinin bulunabilmesi için de bir C# algoritması geliştirilmiştir. Sonuç olarak deneyde yer alan oyuncuların yaptıkları seçimlerin klasik çözüm yöntemleri yerine, faydayla orantılı inançlar kavramıyla çözüm yapan bu algoritmanın seçimleriyle daha tutarlı olduğu görülmüştür. Bu durumun nedeni, klasik yöntemlerde rakiplerin irrasyonel seçim yapmasına 0 ihtimal verilirken, faydayla orantılı inançlar kavramının tedbirli mantığı kullanmasıdır. Rakibin irrasyonel seçeneklerini seçme ihtimalini de hesaba katan tedbirli mantığa gerçek hayat oyuncularının mantığı daha yakındır.
Anahtar Kelimeler: Epistemik Oyun, Fayda, İnanç Hiyerarşisi, Mantık Modellemesi, C# Algoritması
|
