Evin yalın hali; Ev nedir sorusuna verilebilecek sayısız yanıt varken ev ne değildir sorusuna yanıt vermek daha anlamlı olacaktır; ev fiziksel anlamıyla salt bir inşai mekân değildir. Ev sadece çatısı, penceresi, kapısı olan bir mekandan çok içinde yaşayanla beraber zamanla değişen, adeta metamorfoz geçiren bir kavramdır. Evin -i hali; Her canlının dışarı yönelmeden önce ötekilerden kendini ayırdığı, dışarıyı ötekileştirdiği, ilk ev-i vardır. İlk evinden ayrılışı, kaçınılmaz bir ev arayışı ile devam eder. Evini bulduğunda ise yuvasına kavuşmuş olur. Çizilen planlar, ölçülen pencereler ev değildir; yuva hiç değildir. İnsan ilk günden beri kendine bir ‘yuva’ arar bitimsiz bir şekilde. Bulduğunda ise metrekareleri ile oynar, cephesini değiştirir, balkonunu kapatır hiçbir şey yapamazsa en kötü ihtimalle bir duvarının rengini değiştirir. Musallat olur eve, izler bırakır. Evini yuvaya dönüştürür. Evin –e hali; Evin bir yuva olduğu fikri çoğu kez salt bir temennidir. Yaşamını bir yuvaya sahip olmak için sarf eden sayısız insan vardır. Sızmaların olmadığı, “tekin” bir ev, hemen her zaman bir ideal ve bir kurgudur. Hiçbir ev sızmaların olmayacağına dair teminat veremez. Evin –de hali; Ev insanı kucaklarken sadece arasına dışarıyla sınır çizmekle kalmaz, aynı zamanda dış dünyaya karşı içeride bırakır. Konturlar çizer ev. Ev-de olmak belirli sınırlar içinde güvende olmak anlamına gelir. Öteki olanı dışarıda bırakır. Dışarıda kalan ötekinin yeri belli değildir. Her an değişebilecek bir konuma sahiptir. Ötekiyle karşılaşma olasıdır, ev bunu engellemeye çalışır. Evin –den hali; Evin hem dış dünyaya karşı bir sığınak olması, hem de tekinsiz sızmaların mekânı olması, ona ikili bir karakter kazandırır. Ev-de olma halinden ev-den ayrılmak haline geçiş bulanıktır. Daha ev-de olmadan ev-den ayrılmak mümkün değildir.

Anahtar Kelimeler: ev, yuva, sınır, evin halleri

Keywords: