Bu araştırmada 2010-2019 yılları arasında çevre ve doğa eğitimi konulu Türkiye’de çalışılmış yüksek lisans ve doktora tezleri incelenmiş ve tezlerdeki genel yönelimler açığa çıkarılmıştır. Yapılan çalışmada ulaşılan tezler; çalışma yılı, çalışmanın yapıldığı okul, katılımcılar, çalışma yöntemi, veri toplama aracı vb. alt başlıklar altında incelenmiştir. Nitel araştırma yönteminin kullanıldığı bu çalışmada 293 ‘ü çevre eğitimi ve 21’ i doğa eğitimi olmak üzere toplamda 314 tez incelenmiştir. Bu çalışmaların 47 tanesi doktora tezi 267 tanesi ise yüksek lisans tezidir. Çevre ve doğa eğitimiyle ilgili Türkiye’de yayımlanan yüksek lisans ve doktora tezleri incelendiğinde, çalışmaların farklı yöntem ve teknikler kullanılarak, farklı örneklem grupları ile, farklı yıllarda yapıldığı görülmektedir. Tez çalışmaları incelendiğinde araştırmanın başlangıcı olan 2010 yılında bir yoğunluk tarafımızdan gözlemlenmiştir. Devam eden yıllarda ise düzenli bir dağılım söz konusudur. Yıllara göre bakıldığında 2010 yılı 46 ( % 14.65) çalışma ile en çok çalışmanın yapıldığı yıl olup, 2011 yılı 24(% 7,64) çalışma ile dikkat çekmektedir. Çalışmanın yapıldığı üniversitelere bakıldığında ise bu konuları 62 üniversitenin çalıştığı görünmektedir. En fazla araştırmanın Gazi Üniversitesi’nde 50 (%15.92) tez ile yapıldığı; 19 üniversitenin de yalnızca birer çalışmasının olduğu ortaya çıkmıştır. Çalışmaların doktora ve yüksek lisans tezi dağılımına bakıldığında doğa eğitimiyle ilgili yalnızca 1 doktora tezi ,çevre eğitimiyle ilgili 46 doktora tezi çalışıldığı, 267 yüksek lisans tezinin de 20 tanesinin doğa eğitimi konulu olduğu görünmektedir. Araştırmalarda en yaygın olarak kullanılan yöntemin tarama yöntemi olduğu tespit edilmiştir, örneklem grubu olarak üniversite öğrencilerinin daha fazla tercih edildiği izlenmiştir.
Anahtar Kelimeler: Çevre, Doğa, Çevre Eğitimi, Doğa Eğitimi
|
